Het Alpbachtal in deelstaat Tirol beschikt over alle ingrediënten die je hoopt te vinden in de zoektocht naar magische winterfoto's. Het weer, toch wel de meest belangrijke van die ingrediënten, kon ik alvast afvinken: De actuele voorspellingen gaven aan dat het de komende dagen overdag licht zou blijven vriezen, maar met de aanwezigheid van een aangenaam zonnetje. In de Alpen spreekt men dan van Kaiserwetter. Met hoge verwachtingen nam ik de afslag Brixlegg en kon mijn 48-uur durende fotoavontuur beginnen.
Alpbach
Het bergdorp Alpbach telt zo'n 2600 inwoners en is gelegen op ongeveer 1000 boven zeeniveau. Het is de bekendste plaats van het gelijknamige dal en tevens mijn uitvalbasis voor de komende 2 dagen. Het woord 'idyllisch' dekt de juiste lading als je Alpbach zou moeten omschrijven. Het is dan ook niet toevallig dat Alpbach meerdere keren de titel 'mooiste dorp van Oostenrijk' in de wacht sleepte. Wat Alpbach als dorp zo onderscheidend maakt, zijn de strenge bouwstijl en -voorschriften waaraan ieder huis en gebouw moet voldoen. Dit maakt het dorp een waanzinnig mooie plek voor de liefhebber van traditionele Tiroolse architectuur. Een beetje zoals je zou verwachten is er midden in het dorp ook een prachtige kerk te vinden. (Pfarrkirche St. Oswald). Aan de achterzijde van de kerk ligt een zorgvuldig onderhouden kerkhofje.
Het laagje sneeuw op de daken, de kerstdecoratie en -verlichting, de traditionele houten huizen... Alles klopt aan Alpbach. Alpbach is naar verluidt niet alleen in de winter prachtig om te zien; tijdens de zomermaanden zijn de balkons en vensterbaken van vrijwel alle huizen versierd met een kleurrijke verzameling bloemen en planten.
De populaire Duitse televisieserie Wildbach (1993–1997), werd grotendeels opgenomen in Alpbach. Het schilderachtige dorpje en de omliggende natuur dienden als een perfect decor voor het verhaal, dat zich richtte op het leven van een bergreddingsteam in Tirol. De serie heeft Alpbach geholpen om bekendheid te verwerven bij een breed publiek.
Oberer Höhenweg
Als niet-skiër ben ik vaak veroordeeld tot winterwandelroutes om bij de mooie uitkijkpunten en vergezichten te komen. Daarom is het fijn dat er op de website van het toerismebureau van Alpbach gekozen kan worden uit een aantal mooie routes. Ik kies ervoor om de Oberer Höhenweg route te volgen. Op de website is te lezen dat dit de zonnige kant van het Alpbachtal betreft. De wandeling voert je van het centrum(pje) van Alpbach naar Inneralpbach en duurt zo'n 2 uur, waarbij een kleine 300 hoogtemeters overwonnen moeten worden. Aan het einde van de route in Inneralpbach kan de bus worden genomen die je weer terug naar Alpbach brengt. Het eerste gedeelte van de route voert je door het dorp, langs de karakteristieke houten bergchalets. Meermaals fantaseer ik hoe mooi het zou zijn om hier te wonen. De route leidt langzaam maar zeker het dorp uit en smaller bospaadje op. Er ligt al een aardig pakje sneeuw, maar nog steeds zijn de paden prima te bewandelen, ook op 'normale' winterboots. De laatste chalets worden gepasseerd als de weg schuin omhoog de berg op draait. Nu heb ik een vrij uitzicht op de besneeuwde vallei. Ook heb ik een goed uitzicht op Alpbach, met de kerktoren van de St. Oswald als herkenbaar referentiepunt. Aan de overkant is het bergstation van de Pöglbahn duidelijk te zien. Hier zou ik later op de dag nog naartoe gaan, als de tijd het tenminste zou toelaten. Ik loop over een sneeuwvrije weg steeds verder het dal in. Ook hier kom ik diverse prachtige pittoreske chalets tegen. Een kort traject van de weg voert door een stuk dennenbos dat het sneeuwdek beschermt tegen het zonlicht. De sneeuw ligt hier nog tot enkelhoogte op de weg. Na een paar bochten arriveer in Inneralpbach, het laatste en tevens hoogstgelegen dorpje van het Alpbachtal. Hoewel het nog niet eens zo laat op de dag is, heeft de zon zich inmiddels alweer teruggetrokken achter de berg. Een goede reden om het hogerop te zoeken met de Pöglbahn! De Oberer Höhenweg is in ieder geval zeer geslaagd en levert fantastische uitzichten op. Gedetailleerde informatie over de route vind je op deze webpagina.
Bij een overnachting in het Alpbachtal ontvang je de Alpbachtal Card. Ideaal, want deze pas geeft je talloze kortingen en voordelen op activiteiten binnen het gebied. Op vertoning van de Alpbachtal Card reis je gratis met de (ski-) bus door het hele dal en profiteer je van veel speciale kortingen bij veel aangesloten winkels en verhuurbedrijven.
Gmahkopf
Door in te stappen in de gondel van de Pöglbahn arriveer ik rond 15:00 uur 's middags bovenop de Gmahkopf. Dit bergstation is een belangrijke skihub in het aaneengeschakelde Ski Juwel Alpbachtal Wildschönau netwerk. Omdat het nu nog (net) te vroeg in het seizoen is, zijn nog niet alle skiliften en pistes in gebruik, dus moet ik mezelf tevreden stellen met een korte fotosessie op de Gmahkopf. Zeker geen vervelende bezigheid, want het licht én het uitzicht stellen niet teleur. Als ik het dal in kijk, zie ik de huisjes langzaam maar zeker worden opgeslokt door een deken van mist. Bovenop de bergen is het nog prachtig helder, wat de gelegenheid geeft om kilometers ver de bergen in te kijken. Pal voor mij zie ik een behoorlijk indrukwekkende bergtop. Dit is de 2127 meter hoge Wiedersberger Horn. In de zomer staat een wandeling naar het bergkruis bekend als een populaire familie-activiteit, maar 's winters wordt het over het algemeen afgeraden om de top te beklimmen. Direct onder de berg is het opvallende, sci-fi-achtige bergstation van de Hornbahn 2000 te zien, dat de trotse naam 'Top of Alpbachtal' draagt. Het gebouw mag er misschien hyper-modern uitzien, de materialen hebben een meer traditionele herkomst; Geheel in de stijl van het Alpbachtal is het gebouw bekleed met 25.000 handgemaakte houten dakspanen. Als ik wil voorkomen dat ik terug naar beneden moet lopen, moet ik haast maken. De laatste Talfart is om 16:30 en wil ik zeker niet missen! Ik probeer nog snel een paar laatste foto's met mijn telelens te schieten van de golvende mist in het dal en stap uiteindelijk in één van de laatste gondels van de dag om terug te keren in het dal.
