Een outdoor uitstapje naar de Westhoek
- Vincent Croce
- 23 sep
- 7 minuten om te lezen
Dat het uiterste zuidwestelijke hoekje van Vlaanderen een turbulente geschiedenis kent, is een understatement. In de vorige eeuw was deze strategisch belangrijke regio tijdens beide wereldoorlogen het strijdtoneel waarbij vele donkere bladzijden in de geschiedenisboeken werden geschreven. Nog steeds staat het toerisme in dit verscholen deel van België grotendeels in het teken van deze aangrijpende gebeurtenissen, maar steeds vaker wordt daarnaast ook de schoonheid van het landschap en gemoedelijkheid van de historische stadjes op als reden van een uitstapje opgegeven. In een goed gezelschap, bestaande uit collega fotografen en -journalisten, reisde ik met de trein vanuit Enschede richting de Westhoek, voor velen nog steeds een onbekend stukje Vlaanderen.

Enschede – Veurne via NS International
Mijn vertrekpunt is Enschede, vroeg in de ochtend. De trein brengt me eerst naar Rotterdam Centraal. Daar stap ik over op de EuroCity Direct, de snelle verbinding naar Brussel-Zuid. De rit Rotterdam – Brussel duurt ongeveer twee uur en is comfortabel, met ruime zitplaatsen en wifi. Tickets zijn via NS International te boeken vanaf circa € 35 enkele reis, afhankelijk van het moment van boeken. In Brussel stap ik over op de trein richting De Panne, die ook in Veurne stopt. Dit laatste traject duurt ongeveer anderhalf uur. Alles bij elkaar ben ik zo’n vijf en een half uur onderweg. Voor een korte trip klinkt dat misschien wat aan de lange kant, maar de verbindingen zijn okay en de overstappen verrassend soepel. Bovendien kun je onderweg al werken, lezen of zoals ik graag mag doen, een podcast (of 2) luisteren. Het station van Veurne ligt op 15 minuten wandelen van het historische centrum. Omdat ik in de avond arriveer en de regen niet echt uitnodigt om aan een eerste fotosessie te beginnen, besluit ik dit tot morgen uit te stellen en ga ik op zoek naar mijn overnachtingsplek van vandaag: B&B ’t Kasteel & ’t Koetshuys.

De van mijn B&B kamers zijn ruim, stijlvol en voorzien van comfortabele bedden en moderne badkamers. De volgende ochtend krijg ik een heerlijk en uitgebreid ontbijt geserveerd. Wie na de reis wil ontspannen, kan tegen een tegen bijbetaling gebruikmaken van de wellnessruimte met privé-sauna, jacuzzi en hamam. Voor een tweepersoonskamer betaal je afhankelijk van seizoen en beschikbaarheid ongeveer € 155 per nacht.
Veurne
De volgende ochtend trek ik te voet de stad in. Het centrum van Veurne is compact: in minder dan een uur heb je de belangrijkste straten en pleinen gezien, maar er is genoeg om je langer bezig te houden, zeker als je fotografeert.
De Grote Markt is het het centrale plein en wordt omringd door karakteristieke, historische gevels. Aan de ene zijde staat het stadhuis, aan de andere de Sint-Niklaaskerk met zijn opvallende stompe toren. De grote Markt is zonder te overdrijven een waanzinnig mooi plekje te noemen.
Een beklimming van de Sint-Niklaastoren is een absolute aanrader. Terwijl je de 214 trappen oploopt, kun je op de verschillende etages de kuiten even rust geven en informatie en wetenswaardigheidjes lezen over de toren.
Eenmaal boven geniet je van het prachtig panoramisch 360° uitzicht. Op een heldere dag heb je hier een uitzicht op de zee, de West-Vlaamse heuvels met de 156 meter hoge Kemmelberg, en zelfs de haven van het Noord-Franse Duinkerke.
Veurne kreeg stadsrechten in de 12e eeuw en groeide uit tot een belangrijke marktplaats. Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag de stad dicht bij het front. Hoewel delen beschadigd raakten, bleven veel gebouwen intact, waardoor het historische karakter vandaag goed bewaard is. Tegenwoordig telt Veurne circa 12.000 inwoners en is het een rustig stadje met een aangename aanbod van cultuur, horeca en winkels.


Packraften
’s Middags staat een bijzondere activiteit op het programma: packraften op de grachten rond Veurne. Wat is een packraft? Een packraft is een lichte opblaasbare kayak die je eenvoudig in een rugzak meeneemt. Je blaast hem op, stapt in en peddelt door het water. Vanwege zijn grachten en kanalen is Veurne een fantastische plek om met een packraft de stad vanaf het water te ontdekken. Na een korte instructie van gids Matthys, blazen we met behulp van een luchtzak eenvoudig de mobiele kajak op en schroeven we vervolgens de peddel in mekaar. De rugzak waarin de kajak zat, kan worden mee aan boord worden genomen als dry-bag, zodat de cameraspullen gegarandeerd droog blijven. Er staat vandaag een behoorlijk briesje, maar de kajak blijft verrassend stabiel in het water liggen. Wel zorgt het opspattende water soms voor een onverwachte mini-douchebeurt. Zodra iedereen te water is en we de eerste peddel-meters hebben gemaakt, varen we richting het grotere kanaal die om de stad heenleidt. De route voert langs groene oevers, oude stadsmuren en kleine bruggen. Het tempo ligt laag, zodat er voldoende tijd is om foto’s te maken. De tocht duurt ongeveer 2 uur, maar is eventueel uit te breiden door een extra traject aan de route toe te voegen. De algehele conclusie is dat het packraften erg een leuke groepsactiviteit is om op een alternatieve manier kennis te maken met de stad.
Vintage kamperen
Na een laatste bezoek aan het marktplein van Veurne trekt onze groep verder het West Vlaamse binnenland in. Een taxi brengt ons in veertig minuten naar Westouter, een dorp in de gemeente Heuvelland. Hier verblijven we op Camping in de Nachtegaal, een gemoedelijke camping met klassieke kampeerplaatsen en tevens een aantal charmante vintage caravans. Camping de Nachtegaal is een als een reis terug in de tijd. Niet alleen de caravans zijn antieke pareltjes, ook de overdekte loungeruimte, een ruime glazen kasgebouw, is gedecoreerd met een bonte verzameling retro- accessoires. Één van de kant-en-klare caravans is mijn slaapplek voor vanavond. Eenvoudig maar erg charmant ingericht, zoals verwacht met een aangename dosis nostalgie. Het tweepersoonsbed is ruim, stevig en voorzien van fris en schoon linnengoed. Niet alleen het interieur is om bij weg te dromen; Door het raam met bloemengordijntjes kijk ik in de verte naar de groene vallei, dat pal onder het camping terrein begint. De kerktorens van het Noord-Franse Bailleul zijn goed te zien. Vanaf de camping heb ik een mooi uitzicht op het landschap dat de volgende dag per e-bike zal worden ontdekt. Een paar uur later wandel ik met samen met mijn reisgezelschap naar het nabij gelegen Loker. Dit dorp ligt aan de voet van de heuvel waarop de camping is gevestigd. Binnen een 20 minuutjes wandelen (fotografen zorgen altijd voor vertraging) schuiven we aan bij Restaurant Den Heksenstoel, midden in Loker. Er staat echte Vlaamse kost op ons te wachten, te beginnen met een huisgemaakte garnalenkroket. Als hoofdgerecht kiest veruit het grootste deel van de groep voor de Vlaamse stoof. Een botermals rundvlees stoofpannetje, begeleid met frietjes. Een lokaal biertje mag niet ontbreken. Website: denheksenstoel.be



Fietstocht door het Heuvelland
Op de laatste dag staat een ontspannende maar toch boeiende activiteit op het programma: een fietstocht met de e-bike door het Heuvelland. We maken een lus van ongeveer 35 kilometer, waarbij we onderweg verschillende interessante stops inlassen om de streek beter te leren kennen.
De eerste halte is het oorlogskerkhof in Loker. Dit kleine Britse kerkhof ligt in het centrum, vlak naast de kerk, en is de laatste rustplaats van soldaten die tijdens de Eerste Wereldoorlog omkwamen. Het is een sobere plek die je even doet stilstaan bij de geschiedenis en de zware tol die de streek heeft betaald.
Vanuit Loker gaat de tocht verder naar Wijngoed D’Helleghekapelle. Deze charmante wijngaard toont hoe de regio zich de laatste jaren ontwikkelt tot een volwaardige wijnstreek. Bezoekers kunnen er rondleidingen volgen en deelnemen aan proeverijen, wat de plek extra aantrekkelijk maakt voor liefhebbers van lokale producten.
Daarna fietst de groep richting Dranouter, waar we direct aan de doorgaande weg De Klankenfabriek tegenkomen. Dit culturele centrum is onlosmakelijk verbonden met het jaarlijkse folkfestival, maar het bruist ook doorheen het jaar van de activiteiten. Regelmatig worden er concerten en optredens georganiseerd, maar ook is er een levensgroot gezelschapsspel ontworpen waaraan je zelf op muzikale wijze kunt deelnemen. Heel vermakend vind ik de percussie-slide-guitar onderdelen. Na deze muzikale onderbreking hervatten we de fietstocht door de golvende weilanden van de Westhoek en slaan we de weg in richting de grootste heuvel van het gebied, de Kemmelberg. Deze col is het strijdtoneel tijdens de fameuze wielerwedstrijd Gent- Wevelgem. Vaak wordt de koers op deze heuvel beslist. Aan de voet van de Kemmelberg zoeken we tafeltje uit bij Sfeercafé De Moare. In dit gezellige café krijgen we een Vlaamse koude proeverij voorgeschoteld: een bord gevuld met brood, kaas, fijne vleeswaren, allemaal lokale lekkernijen. Vanaf het terras hebben de gasten hier uitzicht op de Noord-Franse stad Rijsel (Lille). De gastvrouw verteld dat dit bovendien een favoriet plekje is van de Rijselaren om in het weekend te vertoeven.
Na de lunch wacht een bijzonder bezoek: de Commandobunker in Kemmel. Deze ondergrondse commandopost uit de Koude Oorlog bestaat uit twee verdiepingen en was ooit uitgerust om te dienen als belangrijk communicatie- en bevelcentrum. Een gids neemt bezoekers mee doorheen de gangen en ruimtes, waarbij je een goed beeld krijgt van het militaire verleden van de plek.
Tot slot vormt de beklimming van de Kemmelberg het hoogtepunt van de dag – letterlijk en figuurlijk. Met zijn 156 meter is het de hoogste heuvel van West-Vlaanderen. De klim is pittig, maar eenmaal boven word je beloond met een adembenemend uitzicht. Een indrukwekkend sluitstuk van een gevarieerde fietstocht.
De Westhoek en de wereldoorlogen
De Westhoek is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van de 20e eeuw. Tijdens de Eerste Wereldoorlog liep hier het IJzerfront. Gevechten rond Ieper, Diksmuide en Poperinge kostten honderdduizenden levens. De regio staat nog altijd vol met oorlogsbegraafplaatsen, monumenten en musea.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Westhoek opnieuw bezet, al minder zwaar getroffen dan in de eerste oorlogsjaren. Toch zijn er ook uit deze periode sporen te vinden, onder meer in bunkers en gedenkplaten.
De Commandobunker Kemmel voegt een derde laag toe: die van de Koude Oorlog, toen de vrees voor nucleaire escalatie Europa in haar greep hield. Het maakt duidelijk dat deze regio niet één keer, maar meerdere keren het toneel was van grote geopolitieke gebeurtenissen.
De tijd is rap voorbij gevlogen en het einde van het uitstapje is in zicht. Met de taxi rijden we naar Poperinge, waar ik de trein naar Antwerpen neem. Van daaruit reis ik via Rotterdam terug naar Enschede.
Het is een korte trip geweest, maar wel een erg verrassende en veelzijdige. In korte tijd heb ik een stad bezocht, door grachten gevaren, in de heuvels gewandeld en gefietst, en tegelijk kennisgemaakt met de oorlogsgeschiedenis en de lokale keuken. Voor fotografen biedt de Westhoek eindeloos veel materiaal: van panoramische uitzichten tot intieme details, van historische gevels tot stille begraafplaatsen. Heb je ook wel oren naar een outdoor uitstapje naar de Westhoek? Meer informatie over de lees je op:
https://www.toerismewesthoek.be/nl en https://toerismevlaanderen.be/nl Alles over de treinconnectie naar de Westhoek vind je op: https://nsinternaitional.nl
Opmerkingen